‘Aynalara bata bata yaşadım / ve hiç âşinâ olmadım hayata…’ diyen Hilmi Yavuz’un son şiir kitabı yetmişinci yaş günü sebebiyle şaire ithaf edilmiş. Söylen Şiirleri, Ayna Şiirleri, Zaman Şiirleri, Hurufi Şiirler ve Kayboluş Şiirleri… Şiirlerini bile belli bir düzen içinde takdim ediyor okurlarına Hilmi Yavuz. Şiirin o alışıldık sarıp sarmalayan havasından uzak, yoğun, karmaşık bir dil Yavuz’un kullandığı. Şairine 70’inci yaş armağanı olarak hazırlanan bu yeni kitabın teması, kayboluş. Aşkın karmaşık, tenha ve hüzün dolu koridorlarında kayboluşu anlatıyor şair. “Bir insana bırakılmış olan keder, ve kelimelerin kalbi…” şaire göre. Ve o ‘hep kederdi kendini bildi bileli…’ “Aşktır, en ağır yüküm! / bir kayboluş benim mülküm…” diyordu. Kayboluş, Gayb-Oluş ve Üç Yarım Sonnet başlıklı üç bölümde yer alan şiirlerde şairin o meraklılarının bildiği kuramsal dili ve kayboluş çevresinde örülmüş şiirleri yer alıyor. Şairin kendi şiiriyle nokta koyalım: “ben annemin hüznüyle büyüdüm; / ve onun mendilinde öldüm; / işte bak oraya gömüldüm; / oraya, Ölüm’ün yanına ve mendilin…” Nice mutlu yıllara Hilmi Yavuz…
10 aralık 2007
